Hoera het is weer zover...Sint Maarten. De dag dat je lichtje schijnen mag. Deze dag wil ik mijn lichtje laten schijnen op het fenomeen snoep ophalen. Want ook hier rennen dan kinderen met hun mooie lampions door de straat. (Hopelijk regent en waait het een keer niet...) Het leukst vind ik die kleine schatjes die verlegen hun liedje zingen en nog blij zijn met een mandarijn. Maar vaak worden ze ingehaald en overschreeuwd door grote jongens die als doel hebben om zoveel mogelijk snoep te verzamelen in zo kort mogelijke tijd. (Ik vind trouwens dat als ze zelf geen lampion geknutseld hebben ze ook niet langs de deur hoeven...ook niet met de lampion van hun zusje. En kinderen ouder dan 10 moeten bij mij verplicht 2 liedjes zingen...vol overgave anders moeten ze er nog één doen...haha).
Over dat snoep...als suikerbewuste moeder en als kindervoedingscoach zet ik daar natuurlijk mijn vraagtekens bij. Toen ik nog niet zo bewust was, gingen mijn kinderen ook langs de deuren. En vaak haalden we dan zoveel snoep op dat ik tot de Pasen niets meer hoefde te kopen. We maakten daar natuurlijk ook toen al afspraken over, elke dag 2 snoepjes uit de pot, dat mocht. Het eerste jaar dat ik had besloten om geen suiker meer te eten, moest de SintMaartenviering er ook aan geloven. Maar hoe doe je dat met vier schatjes en een man die de fratsen van hun moeder/echtgenote met argwaan bekeken. Ik wist het nog niet zo goed...de kinderen liepen gewoon hun rondje zonder mij, maar ik heb dat jaar in elk geval geen snoepjes gestolen uit de potten van de kinderen ;-). Daar waren ze dan wel weer blij mee...
In het daaropvolgende jaar ontdekte ik wat een suikervrij leven betekende voor mijzelf. Ik had geen hoofdpijn meer, sliep beter, voelde mij fitter en uiteindelijk viel ik ook nog ruim 20kg af. Stapje voor stapje probeerde ik de artikelen met toegevoegde suiker te vervangen voor gezondere alternatieven. En mijn kinderen leerden dadels, rozijnen en vijgen waarderen. En chocola van 85% cacao. En fruit en noten als middagsnack als ze uit school kwamen. Ik kocht steeds minder snoep want dat aten ze eigenlijk niet meer zo vaak. En dat vond ik prima!
Totdat 11 november weer in zicht kwam. En tja...ik was eigenlijk niet van plan om snoep bij de deur uit te gaan delen aan al die toch al stuiterende kindjes. En ik wilde ook eigenlijk niet weer tot Pasen opgescheept zitten met al dat snoep in mijn huis. Maar wat dan? Toch maar gewoon handen voor je ogen en voor 1x niet moeilijk doen? Of alleen maar dadel, vijg en mandarijn uitdelen? Na ampel familieberaad waren we eruit; we gingen een avondje uit naar de bowlingbaan (iets wat we normaal gesproken geen maandelijkse activiteit is). De kinderen hadden een topavond en toen we thuiskwamen waren alle lampionnen al weggewaaid en het feestje voorbij.
Nu worden mijn kinderen groter en gaan ze zelf niet meer allemaal langs de deur. We hoeven dus niet elk jaar te gaan bowlen. Alleen mijn jongste knutselt op school nog een lampion. En ik vind het prima dat hij een paar snoepjes gaat ophalen. Maar waarom moet dat dan van 18.00 tot 20.00? En waarom zo snel mogelijk je liedje afraffelen en de grootste traktatie kiezen? Is het ook mogelijk om alleen de eigen straat te lopen en blij te zijn met een kleine buit? Vorig jaar hebben we het zo gedaan. Kind blij, want hij had wat snoep. Moeder blij, want geen kilo's troep in huis. En het grappige was dat ik na een paar weken het doosje snoep weggezet heb...na een paar dagen was hij vergeten dat de snoeppot in de voorraadkast stond en vroeg hij er niet meer om.
Moraal van dit verhaal? Hoewel je natuurlijk bij speciale gelegenheden kunt genieten van een extraatje, ook als dat niet gezond is, kun je ook dan je keuzes maken. Je hoeft niet persé de grootste tas mee te nemen en proberen vol te krijgen. Je hoeft geen snoepzakken met schepsnoep uit te delen of hele zakken kruidnoten (serieus...dat heb ik vorig jaar echt gezien!) Bespreek met je kind hoeveel huizen hij gaat bezoeken en hoe je de snoep in de weken erna gaat consumeren. Of besluit ook eens om samen een leuk uitje te plannen, iets waar ze misschien wel meer van genieten omdat het gezellig is om samen iets te ondernemen. Lieve ouders of uitdelers aan de deur; bedenk wat jij acceptabel vindt om als kleine traktatie uit te delen. Ook als dat een doosje rozijntjes of een mandarijn is. Vaak zijn die mandarijnen trouwens nog sneller weg dan de doosjes snoep en lolly's... Complimenteer de kinderen aan de deur om hun mooie lampioncreaties en hun engelengezang. Dat geeft ze zelfvertrouwen en daar groeien ze van ... meer dan van al dat snoep ;-). Zo deel je -geheel in de stijl van Sint Maarten- van je rijkdom, en laat je zien dat je om de ander geeft. Laat zo je lichtje schijnen...